کیت شوپن

کاترین )کیت( اُفلاهِرتی، نویسندۀ آمریکایی، که بعدها با نام کیت شوپن به شهرت رسید، ، در هشتم فوریۀ 1850 در سنت‌لوئیسِ ایالت میزوری به دنیا آمد. پدرش ایرلندی‌تبار و مادرش فرانسوی‌تبار بود. از همان کودکی تحت تعلیمات مادربزرگ فرانسوی‌اش خواندن و نوشتن این زبان را فرا گرفت و توانست در سال 1868 تحصیات خود را در آ کادمی سیکر دهارت زیر نظر راهبه‌های سخت‌گیرِ سنت‌لوئیسی ادامه دهد. او، که طبیعتاً آینده‌ای جز همسری و مادری برای خود متصور نبود، بخت‌یار بود که در خانواده‌های کریول )آمریکایی‌هایی از نژاد فرانسوی( آموزش موسیقی )پیانو( و ادبیات )نوشتن شعر و مقالات( از سرگرمی‌های مجاز و ممتاز شمرده می‌شد و سرانجام این دخترِ همه‌چیزتمام همسر شایستۀ جوانی اشرافی از طبقۀ خود به نام اسکار شوپن شد. کیت شوپن قبل از سی‌سالگی بیوه می‌شود. و تازه آن زمان است که نویسندگی حرفه‌ای را، به تشویق و حمایت دوستانِ روشنفکر و عمدتاً اصلاح‌طلب که نوشته‌های او را خوانده بودند آغاز می‌کند. و در سی‌ونه‌ سالگی نخستین رمان خود را با عنوان خاطی به نگارش درمی‌آورد. دومین و آخرین رمان شوپن بیداری بود. بیداری در زمان انتشارش بحث‌برانگیز شد و هرچند کتاب هیچگاه ممنوع نشد اما حاشیه‌های فراوانی برای نویسنده‌اش به دنبال داشت. این رمان در نوع خود یکی از نخستین آثار ادبیات آمریکایی بود که بدون هیچ نشانی از تمکین و مدار و به شکلی بی‌پروا سراغ مسائل زنان می‌رود. کتاب در نهایت دهه‌ها بعد و در در نیمۀ دوم قرن بیستم،تحت‌ تأثیر نقد فمینیستی دوباره مورد توجه قرار می‌گیرد و نام نویسنده‌اش را در کنار نویسندگانی چون ارنست همینگوی و ویلیام فاکنر قرار می‌دهد. کیت شوپن در سال 1904 و در سن 54 سالگی درگذشت.