|           گروتفسکی از همان ابتدا به ماهیت دوگانۀ فُرم‌‌ها و قالب‌‌ها پِی‌برد.

قالب‌‌ها با آنکه پنهان کننده هستند اما در عین حال از زندگی ای که درونشان در جریان است،

حفاظت می‌کنند. به همین خاطر برای پوشاندن و مراقبت از کاری که با همکارانش

ـ که خود را وقفِ او کرده بودند ـ در فضایی حفاظت شده انجام می‌داد، حصارهایی را ایجاد کرد.

زمانی که او تماشاگر را از تئاترش کنار گذاشت و

به نویسندگان اجازۀ توصیف و ارزیابی دستاوردهایش را نداد، می‌خواست از

جایگزین شدن توصیف‌‌های محض به جای حیاتِ زندۀ کنش‌‌ها، جلوگیری کند.

و با این حال گروتفسکی، آن کتاب‌خوان بزرگ و جامع الاطراف

به خوبی می‌دانست که برای فهم و ادراک،

عبور از برخی چیزها و تبدیل شدن به زنجیره‌‌ای از گذارها

چقدر در زندگی انسان ضروری ست.